Podróż do wnętrza ziemi

Torak

Wilkołak miał przy sobie pare niezbędnych żeczy pod płąszczem więc wyjął jakiś płócienny woreczek a z niego pasek suszonej wołowiny,woreczek schował a mięso zaczął powoli żuć.Kiedy zjadł mięso wziął z ziemi jakiś duży kamień i zaczął się nim bawic na ogonach.

Neklisa

// Ja dowodzę w tej wyprawie, więc nie zaczynajcie misji bez mojego znaku!//

Neklisa dogoniła Katarę i Toraka. - Mogliście zaczekać. - powiedziała bezbarwnym, lecz trochę złym głosem. Zaczęła iść, ale nagle stanęła. Podniosła kamień, który był koło niej i rzuciła. Nic się nie stało. - Dobra jak na razie teren czysty. - powiedziała przyciszonym głosem.

Katara

Spojrzała na nią. Była nieco ubawioną tą sytuacją. No ale co tam.
-Sorry.-Powiedziała.
Katara wstała z ziemi i zaczęła się rozglądać. Miała dziwne przeczucia.
-Nie jesteśmy tu sami.-Powiedziała zamykając oczy. Wyraźnie czuła że oprócz nich jest tu ktoś obcy.

Neklisa

- Ja też czuję ta energię. Niestety to nie jest pozytywna energia. - powiedziała. Podeszła dalej i nagle jak tylko przeszła marę kroków ziemia pod nią się zawaliła. Ukazało się kolejne pomieszczenie.

Katara

Katara złapała ja pewnie za bark.
-Ja pójdę lepiej pierwsza.-Katara rozejrzała się i zaczęła się poruszać na przód. Spojrzała na następne pocieczenie.

Torak

Wilkołak zaczął iść za nimi,mogły dać chociaż odpocząć no ale cóż.Wszedl do następnego pomieszczenia po czym zamknął ślepia i wsłuchiwał się w coś-Niedaleko da się usłyszeć bardzo cichy stukot czegoś o podłoże-powiedział i wciągnął do puc powietrze-Hmm..Lekka woń krwi-powiedział jakby do siebie.

Katara

Katara oparła się o ścianę. Wciągnęła powietrze i powiedziała.
-AA+ niezwykle rzadka grupa krwi-Oznajmiła.
Zaczęła się oglądać wokoło siebie. Po chwili odepchnęła się jedną noga od ściany i stwierdziła.
-Nie wiem czy nikt tego nie zauważył ale ktoś za nami idzie.-Powiedziała cicho.

Torak

Jakbym nie wiedział-powiedzial chłopak i szybkim ruchem ściagnął łuk z ramienia,wyjął strzałę i napiął ją na cięciwę-Wyłaź-powiedzial celując w kierunku gdzie owy ktoś sie skrył.Nawet nie patrzał w tamtą stronę on poprostu zstrzeli tak ze tamten polegnie do razu.

Neklisa

Neklisa dogoniła Katarę. Czuła czyjąś obecność. Nagle nad nią pojawiły się ostrza płomieni, które sama stworzyła. Skierowała je w stronę zapachu.

//Katara ja dowodzę w tej misji!!!//

Katara

Katara stała spokojnie i z opanowanie patrzyła co się dzieje. Po co atakować pierwszym. Jednak i ona dobyła broń. W jej ręku pojawił się miecz. Elfka stała i patrzyła się w przestrzeń .

Torak

//Neklisa sorry ale patrz ile my napisaliśmy a ile ty.Katara cały czas udziela sie na misji -.- //

Chłopak nie miał zamiaru czekać,przewrócił oczami po czym je zamknąłi oddal strzał.Usłyszał że strzała przrbiła czyjeś ubranie i przygwożdzilą tego kogoś do ściany,schował łuk ale w ręku miał już Saksę która jak widać byla dobrze naostrzona.

Neklisa

// Ja wchodzę tak często jak mogę.//

Neklisa podeszła o parę kroków bliżej Utworzyła ostrza, które zaczęły wirować nad jej głową. Nagle coś ją pociągnęło za nogę i upadła. Skierowała ostrza na tego potwora, a one przecięły go. Dziewczyna wstała i spojrzała na to coś. Potwór był cały oślizgły i zielony. - Jest ich więcej. - powiedziała i nagle potwór się ruszył. Nie był jeszcze martwy.

Torak

Wilkolak obejrzał sie dookola,tak było ich dość dużo.No ale on sobie z nimi poradzi
usiadł i złapal się za głowe-Nie wpadaj w furie,nie wpadaj w furie-powtarzał sobie dosć głośno ale też tak jakby szeptał.

Katara

Katara zdecydowanym krokiem podeszła i swój miecz wbiła proso w serce stwora. Poruszał się on jeszcze chwile konwulsyjnie na podłodze. Katara wyjęła z truchła miecz.
-Sugerowałabym ruszyć się trochę. -Powiedziała.

Neklisa

- Dobra idziemy dalej, jak coś się poruszy być przygotowanym. - powiedziała, a na jej dłoni pojawił się miecz. Zaczęła iść dalej. Nic się na razie nie ruszyło, ale Neklisa słyszała jakiś dziwny dźwięk.