Podróż do wnętrza ziemi

Katara

-Przydała by się porządna kusza.-Powiedziała Katara.
Elfka usiadła sobie i zaczęła bawić się jednym ze sztyletów,
-A wiecie co wam powiem. Coraz więcej istot nie reaguje na mój dar zadawania bólu. To jest straszne. Miałam się bić już pewna że wygram bez machnięcia palcem wygram bo gostek mnie dotknął okazuje się że nieczuły. No rozumiem Toraka bo ma dar wyłączania nerwów i jest Demonem Ale podrzędny Kotołak.- Stwierdziła.

Neklisa

- No tak, ja na to nie mam odpowiedzi, ale skoro chcesz kuszę to nie ma co... - powiedziała. Nagle koło Katary pojawiła się najlepsza kusza. - Hmmm, a teraz będzie trza poczekać na 24 grudnia. - rzekła. Po chwili spojrzała na Toraka - A ty co chcesz? - zapytała.

Katara

Katara tyknęła swojego prezentu.
-Niezłe cacko.-Stwierdziła. Wzięła ją w ręce i przystawiła do twarzy. Teraz Katara wyglądała dość groźnie. Elfka w moro i z kusza gotowa do strzału. Strzeliła raz. A strzała wbiła się w drzewo.

Torak

Chłopak pomyślał-A mi przydałyby się nowe cieciwy do łuku-powiedział z twarzą bez uczucia chociaż nie było jej widać z pod kaptura,no może blask księżyca odsłaniał mu twarz od brody do nosa lecz nie wyżej.Jego prawe oko pobłyskiwało na czerwono.

Katara

-Ta. Można zabijać.-Skomentowała prezent.
Spojrzała na Toraka. Nie miała pojęcia czemu założył ten płaszcz. To dziwnie wyglądało. Ale za rzazem fajnie. Katara podeszła do niego.
-Jesteś tam.-Zapytała się.

Torak

A czemu nie?-spytał i uśmiechnął sie lekko.Na szczęście od nosa wyzej nie było widać jego twarzy ponieważ od jakiegoś czasu lubiał tak chodzić.Czerwonym okiem zaświecił prosto w jej oko przy czym tamtą to troche oślepiło a on sie zaśmiał.

Katara

Przetarła oczy.
-Bo cię nie widać.-Powiedziała na jego odpowiedz.-Jak się jest to cie widać.-Dodała.
-No nie rób tak.-Skwitowała gdy ten zaświecił jej okiem po jej oku.
Spojrzała na niego nieco podejrzliwie.

Torak

Jak mnie nie widać jak tu siedze-powiedział troche obojętnym tonem po czym uśmiechnął sie cwaniacko ponieważ jeden z jego ogonów złapał dziewczyne za kostke i pociągnął w dół a ta pewnie sie wystraszyła.

Katara

Katara wzdrygała się. Ze złości ściągnęła Torakowi kaptur z głowy.
-Tak też mi nie rób.-Powiedziała mrużąc oczy aby wyglądać na groźną.
Nie lubiła ja robił jej takie numery.

Torak

Kiedy ta ściagneła mu kaptur z głowy mogła zobaczyć na 2 sekundy trzy dość duże i podłużne blizny przeciągające sie przez jego czerwone oko.Od razu założył kaptur i spojrzał na nią-Zrób tak jeszcze raz-powiedzial złowrogo.Dziwne,on pierwszy raz sie tak do niej odezwał a sam skarcil sie w myślach.

Katara

To było dla niej tylko zachęta.
-Ależ proszę bardzo.-Powiedziała. Znowu ściągnęła mu kaptur. Kiedy tylko to zrobiła zniknęła. Prze teleportowała się na pobliskie drzewo. Bez słowa stała miedzy gałęziami i patrzyła na niego.

Torak

Założył ponownie kaptur na głowe i ziknął w głazie na którym siedział a pojawił sie za dziewczyną na drzewie.Poprostu przeniknął sobie,jedną dłoń przeniknął do jej brzucha i zaczął nią potrząsać przy czym dziewczyne prawdopodobnie to gilgotało i to jak.Zniknął w pniu i pojawił sie pod drzewem.

Katara

Spojrzała na niego potem na jego rękę w jej brzuchu i jeszcze raz.
-O nie.-Powiedziała kiedy ten był już pod drzewem. Skoczyła na niego i wylądowała mu na barkach. Była mądrzejsza niż ostatnio by cały czas siłą woli blokowała jego ogony.
-Ha jestem dobra.-Powiedziała z uznaniem w głosie

Torak

Wcale nie-powiedzial i w tym momencie zapadłsie pod ziemią i wyłonil sie za nią chociaz mial zablokowane ogony przewrócil ją i zaczął gilgotać w postaci wilkołaka pazurami przy czym gilgotanie było mocniejsze.

Katara

-Ej no... Przes...tani.
Mówiła miedzy napadami śmiechu. Katara wyginała się na ziemi. Po chwili zniknęła i pojawiła się kawałek dalej.
-No dobra będę musiała ten szczegół dopracować.-Powiedziała.