Nieznana wyspa

Neklisa

Ta wyspa jest otoczona wodą. Jedynie można przypłynąć tutaj łódką lub czymś innym. Jest tutaj bujna zieleń. Wiele zwierząt zamieszkuje tą wyspę. Można znaleźć dużo jaskiń i strumyków. Są tutaj drzewa i krzaki, które mają przepyszne i soczyste owoce.

Torak

W końcu wilkołak przypłynął szybko na wyspe.Usadł na brzegu i czekał na łódke z dziewczynami.Ciekawiło go czy będą długo płynąć.

Neklisa

Neklisa przypłynęła na wyspę. Wyszła z łódki i zacumowała ją. Spojrzała na Toraka i się uśmiechnęła. Wskoczyła na drzewo i zerwała 3 owoce. Jeden rzuciła Torakowi, a drugi Selene.

Dizzy

//Neklisa... To Selene płynęła z tobą a nie jakaś Nicole! //

Złapałam owoc i wyszłam z łódki na suchy ląd. Rozejrzałam się. Nigdy nie byłam na żadnej wyspie, więc wydało mi się, że ta jest ogromna i przepiękna... Z tymi wszystkimi różnymi roślinami... Spojrzałam na wodę... To wszystko było takie nierealne... Lecz żyłam 3 lata z człowiekiem, który sam w sobie był nierealny... Nauczyłam się wszystkie nowości przyjmować ze stoickim spokojem. Spojrzałam na Toraka później na Neklise. Oni byli z tej bajki... Lecz nie ja... Podeszłam do nich z delikatnym uśmiechem i usiadłam pod jakimś drzewem.

Neklisa

// Sorry byłam niewyspana i mi się pomyliło//

Neklisa uśmiechnęła się lekko. Zjadła swój owoc i zeskoczyła z drzewa, usiadła pod nim. Po chwili zamknęła oczy. Było tak cicho i miło. Nie wiedziała w ogóle teraz co i jak. Wszystko wydawało się takie spokojne.

Dizzy

Znów spojrzałam najpierw na Toraka później na Neklisę.
- Neklisa... Przyjaciółko... - Zwróciłam się do dziewczyny. Wstałam i przysiadłam do niej. - Powiedz mi... Kim ty właściwie jesteś? - Spytałam ją. - Bo Torak jest wilkołakiem... A ciebie nie potrafię rozgryźć. Zachowujesz się jak normalna dziewczyna, ale czuje od ciebie taką jakąś dziwną energię. - Dodałam i spojrzałam jej w oczy.

Torak

Wilkołak tylko tak jakby "tupnął" ogonem o ziemie i już siedział obok Selene-Nie rozgryzłaś jej?A sorry,ty nie masz takiego węchu jak wilkołak-powiedział i niuchnął powietrze po czym wyrzucił ogryzek z owocu,zasyczał dość głosno a z wody wypełzł wąż który podpełzł do wilkołaka,zaplątał się wokół jego łapy i tak pozostał nieruchomo,po chwili nadleciał i orzeł razem z Lemurem na grzbiecie,Lemur usiadł na głowie wilkołaka a orzeł na gałęzi drzewa.

Dizzy

Spojrzałam na Toraka.
- To dziwne, ale coś jednak wyczułam... - powiedziałam trochę zmieszana. - To Testament mnie tego nauczył. On, na przykład, miał zupełnie inna "aurę" niż Neklisa... - Szepnęłam. A później spojrzałam jeszcze raz na Toraka tylko, że teraz udałam obrzydzenie. - A ciebie to czuć aż na kilometr. - Powiedziałam teatralnym głosem i udałam, że marszczę nos z obrzydzenia. A po chwili wybuchłam głośnym śmiechem na widok jego miny.

Neklisa

Neklisa uśmiechnęła się. Przeważnie niektórzy mieli problemy co do odgadnięcia kim ona jest, ale to jej nie przeszkadzało. Wręcz przeciwnie trochę się z tego cieszyła. - Jestem w 100% czarodziejką. - odpowiedziała. - Wiem, że wydaje się inaczej, ale to jest dla mnie ważne. - dodała. Ziewnęła i spojrzała na wszystkich.

Dizzy

Spojrzałam na Neklisę.
- Jesteś czarodziejką? - Spytałam ją i przysiadłam się jeszcze bliżej. - Czy ja też mogę być czarodziejką? - Dodałam i wyczekująco spojrzałam na dziewczynę.

Neklisa

- Ty jesteś czarodziejką. Czuje to. Nie odkryłaś jeszcze swoich mocy. Zdarza się tak że ktoś jej z innego pokrewieństwa ludzi, a o tym nie wiem. Ty na pewno jesteś dobrą czarodziejką. - powiedziała z uśmiechem patrząc na Selene. Człowiek nie ma tam mocnej aury.

Torak

Gdy Selene wybuchłą śmiechem ten założył ręce na siebie-Nie moja wina że mam futro..-powiedział i udał smutną minę po czym zasmiał się i swoim ogonem zaczął machać na wszystkie strony.

Dizzy

Jak usłyszałam słowa Neklisy to trochę się przeraziłam, ale szybko otrząsnęłam się z szoku i zaśmiałam się.
- Mylisz się. - Powiedziałam jej. - Ja nie jestem żadną czarodziejką. - Dodałam i spojrzałam na Toraka. - A ty, kochany... - zwróciła się do niego i przysunęła się do niego bliżej. - Masz najfajniejsze futro jakiekolwiek w życiu widziałam. - Powiedziałam do niego z uśmiechem na twarzy i beztrosko się do niego przytuliłam. - Mogę jeszcze dodać, że jest najmilsze. - Szepnęłam.

Neklisa

- Chcesz się przekonać, że się nie mylę? - zapytała i na jej twarzy pojawił się uśmieszek. Spojrzała na Toraka, a potem na Selene. Śnieg zaczął padać i wiatr mocniejszy się stał.

Torak

Ten się troche zdziwił gdy Selene go przytuliła-A więc zmieniłaś zdanie o wilkołakach? No,przynajmniej o mnie-powiedział i uśmiechnął się do niej.
Myślał nad tym czy pokazać się dziewczynie w postaci chłopaka.