Nieznana wyspa

Dizzy

//czytałam. :p Mój post był powiązany do posta Neklisy. :p//

Torak

//A no chyba że tak//

Wilkołak looknąl na Selene,podszedł tam gdzie ona stała-Co jest?-spytał i machnął uchem poniewarz usiadla mu na nim jakaś mucha.Ciekawiło go co to oznacza.

Dizzy

-Mam nadzieję, że nic Mu się nie stało...-mruknęłam sama do siebie dopiero po chwili zdałam sobie sprawę, że Torak stoi nade mną. Spojrzałam do góry.-Jak myślisz, co się teraz dzieje?-Spytałam go.

Torak

Nie wiem,Demonów nie ma więc on musi się uwolnić-powiedział i spojrzał do kuli która zaczęłą lewitować i krążyć w kółko.Wilkołak klęknął i powąchał kulę zimnem nosem,postawil uszy na sztorc a na jego ramieniu pojawil sie puchaty czaro-biało-czarny lemur Rav.

Dizzy

-A jeśli to jednak nie jest On?-Spytałam go z nadzieją w głosie a i również w oczach zagościła w nich nadzieja.-A jeżeli to jest On i jemu coś się naprawdę stało?-Spytałam a w mym głosie zagościła histeria.

Torak

Ten położył lapę na jej barku-Jeżeli to jest on to go poznasz,a jeżeli coś mu sie stało to jestem dość dobrym medykiem-powiedział i uśmiechnął się do niej.

Dizzy

Kiwnęłam lekko głową i spojrzałam na kulę. Ona tym czasem powiększyła się i zawisła 2 metry nad ziemią. Po chwili pojawiła się mgła i straciłam widok na wszystko. Ta mgła była bardzo gęsta. Po jakiś kilku minutach ta mgła się rozrzedziła i ujrzałam na ziemi leżącego Testamenta... Tak!! To był On!! Uradowałam się, wstałam i podbiegłam do niego. Gdy Go tylko przekręciłam na plecy, zasłoniłam sobie usta ręką bym tylko nie krzyknęła. Był cały poraniony.
-Testament...-Szepnęłam i przytuliłam się do niego a z mych oczu znowuż popłynęły łzy.

Torak

Wilkołak ucieszył się a jednocześnie zmartwił.Ucieszył się dlatego że Testamen Selene wrócił amartwil się z tego powodu że Selene nie znajdzie juz czasu dla Nek i Jego samego.Uśmiechnął się po czym spuścił wzrok w dół.

Dizzy

Podniosłam głowę i spojrzałam na twarz mego ukochanego.
-Tess...-zwróciłam się do Niego i zauważyłam, że jej oczy pod powiekami się ruszają... Czyli... On żyje... Żyje...-On żyje!!-Wykrzyknęłam uradowana i odwróciłam się do Toraka. Wstałam i podeszłam do niego.
-Torak... Czy mógłbyś go wyleczyć?-Spytałam go. Poczułam, że teraz będę musiała dzielić czas między mym ukochanym a moimi przyjaciółmi.-Proszę.-Dodałam błagalnie i spojrzałam mu w oczy.

Torak

Ten uśmiechnął się-Jasne,nie ma sprawy...-powiedział i podszedłdo leżącego Testamenta,wystawił swoje pazury,rozciął jego koszule po czym pazury wbił do jego klatki piersiowej,Selene mogła pomyśleć że go zabija ale tak nie było.
Po chwili chłopak leżący na ziemi krzyknął tak jakby go obdzierali ze skóry, wilkołak odrzucil do tyłu łeb i zawył tak długo jak krzyczał Testament.Gdy po długiej minucie wycia wilkołak wyjął pazury ze skóry Testamenta ten nie miał na ciele ani jednej rany,zato Torak był cały w ranach Testamenta,leciala z nich krew lecz ten nie przejmował sie tym.

Neklisa

Neklisa spojrzała na Toraka i na Testamenta. Uśmiechnęła się. - Torak trzeba ci opatrzyć te rany. - powiedziała i podeszłą do niego. Rany była trochę poważne.

Dizzy

Spojrzałam w wdzięcznością na Toraka. Jeszcze nikt nie zrobił czegoś takiego ani dla mnie ani dla Testamenta. Teraz się nim nie martwiłam... W końcu już jest zdrowy... Teraz podeszłam do Toraka i nakazałam mu usiąść. Był uparty jak na wilkołaka, ale również był bardzo sympatyczny. Uśmiechnęłam się do niego.
-Dziękuje.-Powiedziałam do niego.

Torak

Posłusznie usiadł-Niema sprawy,a co do ran to nie trzeba ich opatrzać-powiedział do obu dziewczyn.Wstał i przeciągął się,tak był uparty ale to w końcu on nie? xD
uśmiechnął się do nich po czym spojrzał na swoje rany,leciała ciurkiem z nich krew, ale zaraz powinny się same zagoić.W końcu wilkołaki mają zdolność uleczania swoich ran.

Dizzy

Spojrzałam na leżącego na ziemi Testamenta. Teraz śpi więc, mogę posiedzieć jeszcze z Torakiem....-pomyślałam. Wróciłam spojrzeniem na wilkołaka. Usiadłam koło niego i uśmiechnęłam się do niego.
-Jak się czujesz?-Spytałam go.

Torak

Torak looknął na Selene-Troche boli ale jest spoko-powiedział z uśmiechem.Jedna z ran na lewej łapie zagoiła się z białym błyskiem a Na kolanach Selene pojawił się Lemur-Karriba-powiedział i uśmiechnął się do Selene po czym przytylił ją.