Nieznana wyspa

Torak

Chłopak jakimś cudem nie zmienił sie w wilkołaka poprostu stał na czterech łapach a na około niego unosiło sie cos na wzór czerwonego "dymu".Torak przekrzywił w bok troche łeb i spojrzał na tamtego obnażając swoje ostre jak brzytwy kły, warknąl dośc dosłyszalnie i zrobił krok do przodu.Narazie nad tym troche panował ale zaraz on może nim zawłądnąć na jakiś czas rozładowania zebranej energii.

Testament

Zaśmiałem się bardzo okrutnie.
-Dobrze, że umiesz się przeteleportować, dziewczynko.-Powiedziałem cały czas wpatrując się w Toraka.-Ale ja potrafię przetrwać.-Dodałem. Znowuż na mym ciele zaczęły się pojawiać czerwone "znaczki". Jedną rękę opuściłem wzdłuż ciała i jednym szybkim ruchem pokazałem by wyszedł. Z ziemi koło mnie pojawił się demon, który został przeze mnie schwytany. Pomagał mi.-Zmykaj na smoka.-Powiedziałem do Katary.

Katara

-No nie jeszcze teraz tego nam do szczęścia potrzeba.-Powiedziała patrząc na Toraka. Stanęła znowu na pewnych nogach. Wyciągnęła jedna rękę do przodu. Skupiła się. Na razie Wilkołak nie mógł ich zaatakować ponieważ Katara siłą woli wytworzyła wokoło niego niewidzialny mur. Jednak wiedziała ze długo nie wytrzyma.- A teraz posłuchaj co do ciebie mówię i zabieraj mi się stąd! Bo cie dotknę i nie będzie ci tak fajnie! -Krzyknęła na Testamenta a w tej chwili za nią wylądował smok.

Torak

Chłopak był w formie pomiędzy chłopakiem a Wilkołakiem,spojrzał na mur dookola siebie,wiedział że dziewczyna zapomniała o czymś,o podłodze.Chłopak lekko podskoczył i "zanurkował" w ziemi nie zostawiając po sobie tunelu czy czegoś w podobnym rodzaju.Po paru sekundach pojawił sie obok murów
-Przepraszam...-tylko tyle zdołał wyszeptać chłopak po czym skoczył na dziewczyne z pazurami,lecz kiedy już miał ją poszaroać,przeniknął przez nią jak "duch" i znowuż zanurkował w ziemi.

Katara

-No nie tego już za wiele.- Krzyknę.Uniosła się na czarnych jak noc skrzydłach w powietrze. Nikt nich wcześniej nie wadził ponieważ pokazują się tylko wtedy gdy Katara tego potrzebuje. Wyjęła sztylet z butów. Kiedy wzniosła się w powietrze rozejrzała się dookoła. Szczególnie patrzyła na ziemie. Wiedziała że Torak się z niej wyłoni. Była gotowa na atak.

Testament

//Skrzydła może mieć tylko mag//

Spojrzałem na ziemię.
-Pilnuj.-Powiedziałem do mojego demona i skoczyłem po Neklisę. Wsadziłem ją na smoka.-Odlatuj!-Krzyknąłem do niego. Przybiegłem na swoje miejsce i wypatrywałem skąd może Torak wyskoczyć. Skoczyłem na jakąś gałąź i tak czekałem.

Torak

Chłopak wyskoczył z ziemi już z łukiem w ręce i strzelil w stronę Testamenta lecz strzała zboczyła zkursu i przeleciała obok twarzy Testamenta.Wilkołak ponownie zniknąl pod ziemią i wystrzelił w powietrze jak z procy,kiedy znalazł sie za Katarą
rozłożył skrzydła i tak jakby "stał" za nią-Naprawde...P..Przepraszam-powiedział i powiększył sie tak ze mógł złapać w ręke dziewczyne.No i tak zrobił,wziął ją do ręki jak lalke po czym spojrzał na nią przeszywająco wzrokiem,puścił i zobaczył spojrzał w dół.No nie stał jedną łapą w wodzie puścił dziewzyne a sam zmienił sie spowrotem w normalnego chłopaka,tylko że lerzał na wodzie a z niego "parowała" dosłownie czerwona mgła.

Katara

Katara teleportowała się tak że nic jej się nie stało. Kiedy chłopak ja zatokował zdążyła rościć mu kawałek ręki. Stała na pewnych noga i wpatrywała się w niego. Nie chciała mu zrobić krzywdy ale wiedziała ze będzie musiała.

Testament

Spojrzałem w dół.
-Ups...-Udało mi się powiedzieć i chwycić mocno gałąź, bo zalała nas nagle wielka, potężna fala. Nagle wszystko wydało mi się bardzo dziwne. Po chwili poleciałem z drzewem gdzieś w dal. Puściłem gałąź i próbowałem wypłynąć na powietrze... Nie udało mi się. Ale przecież byłem czarodziejem, więc... Szybko pojawiłem się w powietrzu. Przez sekundę mogłem zobaczyć jak woda gasi płomienie. Lecz nagle zacząłem spadać w dół.
-Kurka...-Mruknąłem. I znowuż zniknąłem, ale już się tutaj nie pojawiłem.
zt.

Katara

Katara spokojnie unosząc się w powietrzu zaczęła wpatrywać się w wodę która szybko znikała. Miała nadzieje że Torak za chwile wypłynie mimo iż mógłby ją zaatakować.

Torak

A chłopak wypłynął z otaczającą go dookoła czerwoną mgłą już w pełni normalny,spojrzał dziewczynie w oczy-Sory,to przez Demona...-powiedział do niej i uśmiechnął sie lekko.Złapał się jedną ręką za głowe z powodu lekkiego bólu.

Katara

Dziewczyna dalej trzymała broń w rękach. Miała dziwne wrażenie że jeszcze coś się wydarzy. Życie nauczyło ja aby nie ufać nikomu od razu. Przyjrzała mu się podejrzliwie.

Torak

Chłopak już chciał jej wytłumaczyć tylko że ten demon znów dał o sobie znać.Nigdy nie rozładowywał sie dwa razy,chłopak zanurkował pod wode i wypłynął jako demon.Wyskoczyłz wody dzięki ogonom i złapał Katare po czym zaczął kierować sie w dół.Po chwili obaj znaleźli sie pod wodą,chłopak jak narazie opętany znów buchał czerwoną mgłą lecz czasami robila sie czarna.

Katara

Katara złapała powietrza. Kiedy znalazła się pod wodą od razu chciała prze teleportować się gdzieś na suchy ląd. Ale okazało się że ona nie może się wydostać w ten sposób z pod wody. To przez jej ciśnienie i inne takie. Była głęboko. Zaczęła płynąc do powierzchni ponieważ kończyło jej się powietrze. Straciła w tym czasie z oczu Toraka.

Torak

Wilkołak widząc jak dziewczyna płynie do góry szybko swoimi ogonami zrobil sobie z nich tak jakby silnik napędzający.Gdy był blisko niej złapał ją za kostki i pociągnął w dół.Ciekawila go reakcja dziewczyny.