Nieznana wyspa

Torak

A myślisz że ja jestem?-spytał i uśmiechnął się szczerze.Polubił troche tego gościa.Spojrzał na Neklise i uśmiechnął sie.

Testament

-Jako nieśmiertelni... nie starzejemy się.-Powiedziałem ze śmiechem.-Nie możemy samorzutnie zginąć tak jak normalny człek, ale nie jesteśmy niezniszczalni...-Dodałem nagle poważniejąc.-Katara... Mam nadzieję, że nie przekręciłem imienia... Gdyby zbyt długo nas dotykała to mogłaby nas zabić.-Powiedziałem. Spojrzałem po wszystkich twarzach.-Tylko nie mówcie tego Dizzy. Jeszcze by się za bardzo zdenerwowała.-Dodałem. Miałem nadzieję, że mnie zrozumieją.-Wybacz... Nie chciałem cię urazić.-Powiedziałem.-Ale to ty myślałeś, że znowuż zemdleję.-Dodałem, cicho się śmiejąc.

Neklisa

- Mi Katara nic nie zrobi, bo mogę siebie uzdrawiać. - powiedziała i uśmiechnęła się. Spojrzała na Toraka i potem na Dizzy. W jej oczach było można dostrzec pustkę.

Torak

Tak samo ja,potrafie wyłączyć wszystkie lub część swoich nerwów więc nic nie czuje-powiedział i uśmiechnął sie.Było troche zimno,na ramieniu Toraka usiadł brązowy orzeł a na drugim ramieniu usiadł mu Lemur i pomachał łapką od Testamenta.

Neklisa

- Nie nic. Tylko czasami tracę wzrok. - powiedziała. Teraz nic nie widziała. Tylko słyszała i czuła zapach. Na chwilkę wrócił jej wzrok, ale potem znowu znikł.

Testament

Uśmiechnąłem się do zwierzaka.
-Masz fajnie.-Powiedziałem do Toraka. Spojrzałem na Neklisę. Przyjrzałem się jej uważniej.
-Czy coś się stało?-Spytałem jej. Dziwnie spojrzała na Toraka a później na Dizzy.

Torak

Z Neklisą coś sie działo,chłopak spojrzał na nią-Co jest?-spytał.Testament nie widzał go jeszcze jako wilkolaka i jak narazie nie zobaczy.

Neklisa

- Nie nic tylko czasami tracę wzrok. - powiedziała i się uśmiechnęła. Został jej teraz tylko słuch i węch. Nagle na chwilkę przywrócił jej się wzrok, ale potem zniknął. - W nocy prawie cały czas nie widzę. - dodała.

Testament

-Nie da się tego "naprawić"?-Spytałem. Była dziwna, ale już ją polubiłem.-Może mógłbym jakoś pomóc?-Dodałem. Znałem kilka "sztuczek" magicznych, więc może coś bym mógł zrobić...

Neklisa

- Nie wiem czy się da. Zostałam przeklęta przez pewną czarownicę. I niestety nie znam na to antidotum. - powiedziała. Jej oczy były skierowane w stronę Testamenta.

Torak

Chłopakowi nudziło sie wiec teraz machał 6 ogonami w te i wewte.Były koloru czerwonego i białego a to z powodu pomieszania mocy z postacia zwykłą.Spojrzał na ogony i przeraził sie.Jeżeli wszystkie ogony będą czerwono-białe to n wpadnie w niekontrolowany szał.

Testament

Spojrzałem na Toraka.
-Co się dzieje?-Spytałem go.-Masz jakieś dziwne te ogony...-Dodałem. Spojrzałem na nie. Naprawdę były dziwne.

Neklisa

- Torak co ci jest? - zapytała. Po chwili wzrok jej wrócił i jej oczy znowu były czarne. Uśmiechnęła się do siebie. Nagle powietrze się zmieniło. Było jakieś inne, jakby dym.

Katara

Katara siedziała w milczeniu jak miała w zwyczaju kiedy ktoś rozmawiał. Czuła na barku dotyk Toraka. Cały czas wpatrywała się w Testamenta. Po dość dłuższej chwili się odezwała.- A więc jak słyszałeś nie radzę mnie dotykać.-Powiedziała po czym zamknęła oczy. Kiedy je otworzyła były szkarłatne jak u demona. Dziewczyna wlepiła świdrujące spojrzenie w tego chłopaka.

Neklisa

Neklsa spojrzała na wszystkich. Spojrzała w stronę w którą patrzył Torak. Wpatrywała się, ale nic nie dostrzegła. - Torak co jest? - zapytała ponownie.