Nieznana wyspa

Torak

Chłopak uśmiechnął się szczerze do dziewczyny, po czym szybko odwrócił sie szybko za siebie.Coś sie zbliżalo do nich,coś dziwnego,lecącego...Demony.Nie wiedział czemu ale 5 demonów zbliżało sie w ich strone-Demony!!-krzyknąl i zeskoczył na ziemie stojąc już jako biały wilkołak w pozycji gotowej do obrony lubataku.

Neklisa

Neklisa od razu wstała. Spojrzała w stronę w którą patrzy Tora. Ogniste szczały krążyła nad jej głową. - Chyba znowu będzie trzeba walczyć. - powiedziała.

Torak

Wilkołak uśmiechnął sie cwaniacko.W pewnym momencie wybuchł ryknięciem a przy tym zatrząsła sie ziemia.Teraz był jako czerwony wilkolak o 6 ogonach z długimi pazurami i klami oraz dość dużymi skrzydłąmi na grzbieice.

Dizzy

Przełożyłam Lemura na gałąź i zeskoczyłam na ziemię. Spojrzałam na Testamenta. Teraz by nam się przydał. Ale inna myśl od razu zagościła w mym umyśle. Nie dopuszczę ich do niego-pomyślałam. Zapłonęłam gniewem. Dosłownie zapłonęłam. Spojrzałam w tamtym kierunku skąd miały przyjść demony.

Katara

Katara zeskoczyła z drzewa. Jednym płynnym ruchem nałożyła strzałę na cięciwę.- Dreik.-Powiedziała. Chłopak jak na rozkaz mienił się w smoka i zaczął krążyć w powietrzu. Katara dzięki mocy telekinezy wzbiła się w powietrze. Naciągnęła cięciwę.

Torak

Wilkołak spojrzał na zbliżające sie Demony i krzyknął w ich strone biegnąc-Who's your Daddy,tell me Who's your Daddy,Bich Who's Your Daddy?!!!- po czym złapał łapami jednego z Demonów i wskoczył do jego pyska po czym zaczął w środku gmerać.

Neklisa

Neklisa byłą w pełnej gotowości. Jej wzrok był czujny i nagle ujrzała jednego demona. Skierowała na niego swoje ostrza i jedno z nich go trafiły.

Katara

Katara strzeliła kilka raz w stronę demona. Kiedy skończyły się strzały. Podbiegła do niego i dotknęła go. Krzywiąc się z bólu i Katara i demon przewrócili się na ziemię. Po chwili demon znikną a Katara wstała. Miała czarowne oczy.

Torak

Kiedy jeden z demonów bił sie po brzuchu w pewnym momencie padł na ziemie a z jego brzucha rozdzierając go całkowicie wyszedł czerwony wilkołak w swojej zmienionej formie cały we krwi lecz nie było jej widać z powodu jego sierści. Spojrzał w stronę Kat i podbiegł do niej-Co jest?-spytał patrząc na nią.

Katara

Odepchnęła go tak że powinien odlecieć na kilkanaście metrów w górę. Złapała się na głowę i krzyknęła. To przez to że wszystkie siły życiowe demona zostały wyssane z niego a przeszły na nią. Jego dusza teraz walczyła aby przejąć nad nią kontrole.

Torak

Kiedy wilkołak leciał w górę szybko powiększył sie i mial teraz 15 metrów wzrostu.
Spojrzał z góry na Katare-Demon nie zawładnie tobą,walcz z nim,pomyśl co zrobił z twoja wioska-powiedział.

Katara

Kolejny krzyk.- Nie mogę.-Powiedziała prze zaciśnięte zęby. Leżała na ziemi. Wiła się z bólu. Nagle wokoło niej zaczęły latać różne przedmioty. Kamienie gałęzie podusiły się i opadały. Katara nie panowała już nad mocami.

Neklisa

Neklisa podeszła do Katary. - Dasz sobie radę. - powiedziała i złapała ją za rękę. Nagle poczuła lekki ból. Próbowała ja uzdrowić, ale nie mogła. Po chwili Trochę się oddaliła.

Katara

Dziewczyna dalej trzymała się za głowę. Krzyczała. Puściła jedna ręka twarz i zaczęła rysować na ziemi jakiś symbol. Po chwili powiedziała coś niewyraźnie i błysło światło. Katara siedziała z wielkim bólem głowy w tym miejscu była już normalna

Torak

Wilkołak o normalnym rozmiarze podbiegł do Katary-Nic ci niejest?-spytał i położył swoją łape na jej ramienu.Dziewczyna mogła poczuć,puszyste,przyjemne w dotyku futro.Spojrzał jej w oczy.