Wodospad Spokoju

Dizzy

Jest to prześliczny wodospad. Znajduje się w lesie. Woda spływa po wielkich głazach. Wokół wszystko jest pokryte zielonymi roślinami. Na ziemi w niektórych miejscach nie widać nawet brązowego koloru ziemi. "Podłoga" jest pokryta "dywanem" z mchów. Jest tutaj bardzo spokojnie. Słychać tylko świergot ptaków i szmer wody.

Przyszłam tutaj, oparłam dłoń o pień drzewa i spojrzałam na wodę. "Jest tutaj tak spokojnie..."-pomyślałam. Nigdy takiego miejsca nie znalazłam... Zawsze wszystkie były głośne... Zawsze tam było dużo ludzi... A tu? Spojrzałam w górę.
- Gdzie jesteś...? - Szepnęłam.
Spuściłam wzrok i usiadłam pod drzewem. Powoli wytarłam łzę... Tak bardzo za Tobą tęsknię...-pomyślałam.

Neklisa

Neklisa przyszła. Zobaczyął jakąś obcą dziewczynę. Podeszła do niej i przywita się. - Hejka. Jestem Neklisa. - Uśmiechnęła się przyjaźnie i usiadła koło dziewczyny.

Dizzy

Spojrzałam na dziewczynę. Wydała mi się miła.
- Witaj. - Przywitałam się. - A me imię brzmi Selene. - Powiedziałam i uśmiechnęłam się.

Neklisa

Neklisa spojrzała na wodospad i potem na Selenę. - Porobimy coś? - zapytała. Po chwili wskoczyła na drzewo. - Zerwała jedną gałąź i zeskoczyła.

Dizzy

Spojrzałam znów na wodospad.
- A co chcesz robić? - Spytałam, kątem oka spojrzałam na dziewczynę. Cicho westchnęłam. A po chwili znów się uśmiechnęłam.

Neklisa

Neklisa przez chwilką się zastanowiła, a potem powiedziała. - Może popływamy? - Po chwili wskoczyła do wody i zanurkowała. Podpłynęła do samego dna i nagle wyskoczyła na powierzchnię.

Dizzy

Delikatnie się zaczerwieniłam i spojrzałam na nią wystraszonym wzrokiem.
- Popływać? - Powiedziałam i trochę spanikowałam.
Ja mam pływać...?? Przecież ja nie umiem...-pomyślałam.

Neklisa

- Coś mi mówi, że nie umiesz pływać. Jak chcesz to cię nauczę. - powiedziała i spięła swoje włosy w kucyk. Podeszła do Seleny. - To jak? - zapytała.

Dizzy

Spojrzałam na nią swoimi zielonymi oczyma.
- Naprawdę to zrobisz? - Spytałam. Wstałam i poprawiłam włosy. Po namyśle zdjęłam kolczyki i położyłam je pod drzewem.

Neklisa

- Jasne. Na początek wejdźmy do wody. - powiedziała. Po chwili spojrzała w czystą taflę wody, a potem do niej weszła. Woda była trochę zimna, więc Neklisa zanurzyła się cała. - Dobra jestem już oswojona z wodą. Ty zrób to samo.

Dizzy

Podeszłam do wody. Zdjęłam buty i zamoczyłam dużego palca u nogi. Szybko wyjęłam go i pokręciłam głową.
- Ale woda jest zimna... - Poskarżyłam się.

Neklisa

Neklisa zaśmiała się cicho i powiedziała. - I dlatego wejdź szybko do wody i zamocz się cała. - Uśmiechnęła się. - Na pewno będziesz trochę odczuwała zimno, ale potem będzie dobrze. - dodała.

Dizzy

Wzięłam głębszy wdech i "wskoczyłam" do wody. Gdy wchodziłam do wody miałam zamknięte oczy. Teraz gdy już stałam w wodzie po pas to je otworzyłam. Szybkim ruchem zanurzyłam się. Po chwili wynurzyłam i spojrzałam na Neklise.
- Zi...zi...zimno...mno... - Powiedziałam. Byłam zziębnięta.

Neklisa

Neklisa podeszła do drugiego brzegu, gdzie wystawał korzeń i podała rękę Selenie, potem powiedziała. - A teraz chwyć mnie za rękę i za korzeń.

Dizzy

Podeszłam do niej niemrawo i chwyciłam jej dłoń. Drugą ręką złapałam korzeń.
- I c...co...teraz...z...? - Spytałam ją.