Polana "mgieł".

Torak

Wilkołak słysząc śmiech Kat nie mógł wytrzymać i takze wybuchł śmiechem.Siedziałzgięty w pół i chichrał sie tak że pysk zasłonil łapami.Nie mógł poprostu złapać oddechu więc jeszcze bardziej sie śmiał.

Testament

Shanirja spojrzała na Katarę. Dla niej ona już nie żyła. Wstała i podeszła do mnie. Usiadła koło mnie. Poprawiła suknię i włosy zarzuciła do tyłu. Spojrzała na Dizzy. Tylko ją lubiła, chociaż robiła jej różne kawały. Ale traktowała ją jak siostrę. Shanirja znowuż spojrzała na Kat.
-Shanirja...-Odpowiedziała. Delikatnie się uśmiechnąłem.

Katara

Elfka przestała się już nieco śmiać. W tym czasie wylądował na polanie chłopak-smok. Dreik spojrzał zaciekawiony na zgromadzenie. Zwiną skrzydła i zniknął na chwile w chmurze dymu. Pojawił się pod postacią chłopaka .

Torak

Wilkołak zmieniłsie w ognisto-włosego chłopaka z bandażem na oczach.Opanował sie i uśmiechnął sie do Kat-O mnie mówisz?-spytał ponieważ usłyszał jak ta mówi ze Demony są jak dzieci lecz cały czas se uśmiechał.

Testament

Shanirja spojrzała na chłopaka znudzonym wzrokiem. Nie ciekawiło ją kto jest kim. Martwiła się o Dizzy. Wiedziałem to bo byliśmy w jakiś sposób ze sobą połączeni. Spojrzałem na demona. Shanirja nie chciała ukazywać, że jednak ktoś ją obchodzi więc cały czas nosi "maskę" obojętności. Westchnąłem. Spojrzałem na chłopaka.
-Cześć, Dreik.-Powiedziałem do niego. Pierwszy raz użyłem jego imienia.

Katara

-Nie Toraku. Obecnie nie jesteś tu jedynym Demonom.-powiedziała i tyrpnęła do w bok. Zaśmiała się. -No część wam.-przywitał się Dreik

Torak

Chłopak oddał jej tylko że slabiej-Przecież czuje-powiedział i zaśmiał sie.Nie ciekawił go ten demon a raczej "Demonica" któa tu przybyła,ponownie wyczuł jakieś drgania pola magnetycznego-Tylko ja to czuje?-spytał a jego włosy jakby sie nastroszyły.

Katara

-A co takiego?-Zapytała się go Katara lekko zdziwiona. Spojrzała na niego. Sama jednak po chwili się rozejrzała na boki. Jednak nic nie zauważyła. Zawiał tylko silniejszy powiew wiatru. Jednak nie zwróciła na niego większej uwagi .

Testament

Spojrzałem na Toraka.
-Ja nic nie czuję.-Powiedziałem. Spojrzałem na Shanirję.-A ty coś czujesz?-Spytałem się jej.
Spojrzała na mnie swymi czerwonymi oczyma.
-Nic nie czuję.-Odpowiedziała i znowuż spojrzała na Dizzy.

Torak

Jakieś drania pola magnetyczngo-mruknął i obrócił głowe w prawo.Wtedy jego bandaż spalił sie szybko a ten przymrużył oczy.Teraz coś ich wszystkich przykleiło do ziemi jak magnes do metalu.

Katara

Katara rozejrzała się na boki. Nic nie widziała i nie czuła.- Oj musiało ci się zdawać.-Powiedziała i poczochrała bo po płomiennych włosach. Jednak nagle coś przykleiło ich do ziemi. -Pole magnetyczne?!-Zdziwiła się Katara. Chciała przeskoczyć ale nie mogła prądy ja przegniotły. Co jakiś czas rozmazywała się w powietrzu.

Testament

Shanirja spojrzała przed siebie i nawet nie próbowała wstać. chociaż mogła. Ale nie... Patrzyła się w przestrzeń niewidzącym wzrokiem. Westchnąłem. Spojrzałem na Toraka.
-Jesteś pewien?-Spytałem go.

Torak

No nie zdawało mi sie-mruknął i ze wściekłości próbował wstać ale kiedy ten chcia to zrobić to jakby jakieś elektryczne błyski go powstrzymywały przed tym.W końcu wkurzył sie na maxsa i wstał przygarbiony bo coś go chciało przewrócić.Nagle przed nimi stanął ten który pozbawił oka wilkolaka czyli 7 ogoniasty Demon wielkości tyranozaura.

Katara

Katara spojrzała na to monstrum. No żeby czegoś takiego nie wyczuć. Chciała wstać. Wymówiła w końcu coś w jakimś dziwnym języku. Zerwała się na równie nogi i stanęła koło Toraka.
-Powiedz proszę ze to twój znajomy.-Powiedziała do niego.

Testament

Spojrzałem na to "coś". Przywołałem swą kosę i z jej pomocą wstałem. Gdy już stałem to zamachnąłem się i ostrzem przeciąłem powietrze wokół mnie. Teraz byłem wolny. Stanąłem koło Kat i Toraka. Spojrzałem na Shanirję. Ona też wstała i również stanęła koło nas.