Polana "mgieł".

Neklisa

Neklisa stworzyła jeszcze większe ostrza. Jedno rzuciła w stronę postaci, a ostrze trafiło w serce. - To go nie wzmocni. - powiedziała i się uśmiechnęła. - A tak po za tym to kto to jest? - zapytała.

Torak

Wilkołak nie wiedział o co chodzi.Wsiąkł pod ziemie i wyrósł obok Neklisy.Spojrzał na nią-A temu co?-spytał siue Nek po czym cicho warknął w strone chłopaka.

Katara

-Nie w serce.-Powiedziała. Dalej z nim walczyła. Po chwili postać popełniła ostatni błąd w swoim życiu. Mianowicie odsłonił swoja pierś. Katara wykorzystała to w 100 procentach. Dźgnęła go w sam jej środek. Chłopak upadł na kolana po chwili zniknął w chmurze czarnego dymu. Katara otarła odruchowo czoło.
Spojrzała z nijakim wyrzutem na Neklise.
-Jak to nie wiesz kto to?

Neklisa

- No wiesz takich kolegów to mam pełno. - powiedziała. Spojrzała na miejsce gdzie był chłopak, a potem na Katarę. Walka była szybka i bezbolesna.

Katara

Katara w tym czasie urwała kawałek swojego rękawa. Musiała obwiązać czymś dość duże rozcięcie na dłoni. -To był Czarny Promień.-Powiedziała zawiązując opatrunek. Wiedziała że ostrze na 99 procent było zatrute.

Torak

A ten patrzałna nie jak na jakieś dziwnaczki O.o -O co chodzi?-spytał i spojrzał na nie.Nie wiedział o co chodziło ale dobra.Podszedł do nich.

Katara

Katara usiadła sobie pod drzewem.
-No to w skrócie mówiąc. Jeśli są anioły to są też ich piekielne odpowiedniki. A są tez takie stworzenia jak to których zadaniem jest wyśledzenie i zabicie jak największej ilość Aniołów w życiu.- Powiedziała opierając głowe o pień drzewa.

Neklisa

- No a to był jeden z nich. - powiedziała. Usiadła pod drzewem i "schowała" swoje skrzydła. Spojrzała na Toraka, a potem na Katarę. - Ciekawe kiedy Testament przyjdzie z tym kwiatem. - powiedziała.

Torak

Usiadł obok Kat-Mhm...-tylko tyle zdołał wymruknąć wilkołak po czym zaczał machać 6 ogonami na wszystke strony a na jego ramieniu usiadł Lemur.

Katara

Katara przełknęła głośno ślinę. Spojrzała na obecnych.
-Nie...wiem.-Powiedziała Zrobiło jej się zimno.

Torak

Chłopak spojrzał na Kat-Zimno?-spytał i uśmiechnął sie.Spojrzał na Neklise po czym przeniósł wzrok przed siebie.Dawnonie był w swojej chacie,bedzie musiał uprzątnąć ale co tam.

Katara

-Nie.-Powiedziała dalej głośno przełykając ślinę. Zaczęła mieć problem z oddychaniem. Odwiązała kawałek ubrania który przyłożyła do rany. cała zaczęła się robić czarna.

Neklisa

Neklisa zauważy ze coś się dzieje z Katarą. - Źle się czujesz? - zapytała. Podeszła do niej. Spojrzała na jej ranę. - Dostała się trucizna? - zapytała.

Katara

Katara zacisnęła dłoń w pięść.
-Tak...-Powiedziała znowu łykając z trudem ślinę. Kolejny raz oparła głowę o drzewo. Nie ruszała się. Zaczęło padać. Deszcz przerodził się po chwili w mżawki w ulewę. Katara syknęła z bólu.

Torak

Wilkołak spojrzał na Kat-Chodźcie do mojego domu,lepiej zeby ona nie była teraz na dworze-powiedział wskazując Kat.Gwizdnąl a na polane wleciał ognisty Feniks który skrzydlem pod rozkazem okryl wszystkich od deszczu.