Polana "mgieł".

Katara

Katara zaczęła się powoli odsuwać. Naprawdę powoli stawiała kroki. Trzymała spojrzenie cały czas na Testamencie. Nie robiła żadnych gwałtownych ruchów.

Testament

Podniosłem głowę i utkwiłem wzrok przed siebie. Kątem oka zauważyłem jak Katara wolno się ode mnie odsuwa. Spojrzałem na nią. Spojrzałem jej prosto w oczy.
-Nie bój się... Nic ci nie zrobię-Powiedziałem... lecz nie swoim głosem... Ten był martwy... tak jakbym sam nie żył... Znowuż spojrzałem na północny-wschód.

Torak

Chłopak stał troche za cofającą sie Katara.Spojrzal na nia a potem na Testamenta
-A temu co jest?-pomyślał chłopak-Sam sie domyśl-coś powiedziało w jego glowie.

Katara

Lekko przekrzywiła głowę. Stanęła zaczęła się wpatrywać w jego zimne i martwo czy. Nie dostrzegła w nich duszy.
-A czemu masz inny głos?-Zadała proste pytanie.

Testament

Nie zadałem sobie trudu by jej taką prostą i oczywistą rzecz tłumaczyć. Podniosłem rękę i wskazałem palcem.
-Tam to jest...-Powiedziałem tym martwym głosem. Prawą rękę podałem Shanirze. Delikatnie i niepewnie chwyciła ją. Delikatnie przyciągnąłem ją do swego boku. Spojrzałem na nią... w jej oczy...
-Tam to jest...-Powtórzyłem.

Katara

-Czemu ja nie jestem Aniołem Światła.-Westchnęła do siebie Katara. Nie zbyt rozumiała jego wskazówki no ale trudno musi sobie poradzić.
-Co tam jest. Sprecyzuj.-Zażądała pewnym siebie głosem. W głowie szukała różnych lege dotyczących tego kierunku. Kiedy złapał Demona zdziwiło ja to ta się jej zapytała.
-A może ty wiesz co tam jest?-Zapytała się jej.

Testament

Shanirja cały czas patrzyła mi w oczy. Po chwili jednak pokręciła głową.
-Nie możesz tam pójść.-Zaprotestowała swym melodyjnym głosem. Wtedy chciałem ją uciszyć... Nie! To nie były moje myśli! Nigdy bym nie uderzył Shanirjy!
-Mariki...-Szepnąłem błagalnie... lecz pod koniec mój głos znowuż stał się martwy. Lecz Shanirja spojrzała za mnie.
-Wiem o co mu chodzi...-Powiedziała do kogoś, kto stał za moimi plecami. Ja uporczywie wpatrywałem się w jej oczy.
-Mariki... Mariki... Mariki...-Powtarzałem wciąż.
-TAM SĄ MARIKI!!-W końcu wykrzyknąłem i potrząsnąłem Shanirją. Ona ze strachem spojrzała w me oczy.
-Nie możesz tam pójść.-Powtórzyła.

Katara

-Mariki.-Powtórzyła cicho Katara znała skądś to słowo. Odważnie podeszła do Testamenta i powiedziała.
-Ja przyniosę Mariki.-Stanęła i zza jego pleców spojrzała na Shanirje. Wiedziała że pakuje się w coś niefajnego ale co tam.

Torak

Chłopak spojrzał na chłopaka O.o -Co tak sie gapisz?-zowuż coś z jego głowy
-A co cie to obchodzi?!-krzyknął chłopak-A jak myślisz?-spytał a ten cicho warknął.

Katara

Katara zdziwiona odwróciła się w stronę Toraka. Teraz to ona spojrzała się na niego mniej więcej o tak O.o . Jednak po chwili znowu spojrzała na Testamentalna.

Testament

Szybko odwróciłem się do niej i złapałem ją za ramiona... Mocno ją złapałem... Bardzo mocno...
-TY NIE MOŻESZ!!-Wykrzyknąłem. Byłem zły, że w ogóle coś takiego zaproponowała. Potrząsnąłem ją.-Ty nie możesz tam iść...-Dodałem uspokajając się. Znowuż miałem martwy głos.

Torak

Wynoś sie z tąd!!!-krzyknął ponownie po czym złapał sie za głowe i krzyknął tak że to było pomieszane z warknięciem-Nie pomęcze cie troche-powiedziałgłos a chłopak poprostu przewróciłsie na ziemie i rzucał sie.

Katara

Wiedziała że jeśli chłopak jej nie puści bardzo osłabnie. Zaczęła czuć i widzieć różne sceny z jego przeszłość. Podniosła wzrok na niego. Zaczęłam się w niego wpatrywać nie wiedząc czemu.

Testament

W końcu ją puściłem.
-Idź do Toraka...-Powiedziałem odzyskując kontrolę nad sobą samym lecz po chwili me oczy znowuż stały się czarne. Odwróciłem się do Shanirjy.
-Muszę iść...-Powiedziałem do niej martwym głosem.
-Dobrze lecz nie sam.-Zgodziła się. Kiwnąłem lekko głową.

Katara

Katara spojrzała na Deminice. Miła mieszane uczucia. Jednak wiedziała że złego diabli nie biorą. Wycofała się nieco do tyłu i podeszła do Toraka. Zachowywał się dziwnie.