Polana "mgieł".

Katara

-A tam.-Powiedziała. Jednak po chwili dodała.-Musisz mnie nauczyć tej sztuczki.- Po tych słowach spojrzała na Dreika.- Na natychmiast się uspokój. -Powiedziała do niego doskonale wiedziała że ma zamiar rąbnąć Toraka.

Neklisa

Neklisa spojrzała na wszystkich. - Ale Dizzy to śpioch. - powiedziała. Wskoczyła na drzewo i usiadła na nim. Widziała tylko niewyraźne sylwetki. Spojrzała w górę, ale nie zobaczyła nieba. Po chwili wzrok spuściła na dół.

Testament

Spojrzałem na chłopaka i lekko się uśmiechnąłem. Gdy usłyszałem, że dziewczyna chce się tego nauczyć to zaśmiałem się głośniej.
-To nie jest jakaś tam sztuczka, którą można się nauczyć przez kilka dni. Ja uczyłem się tego zaklęcia przez kilka ładnych stuleci.-Powiedziałem i puściłem oczko do dziewczyny.-I przepraszam, że tam nazwałem cię dziewczynką.-Dodałem trochę skruszony.-Jeśli się nie mylę to zaczynasz być pomału kobietą.-Powiedziałem i zlustrowałem ją od góry do dołu. Spojrzałem na Neklisę.
-To prawda. Dizzy lubi spać.-Powiedziałem uśmiechając się.

Torak

Troche nudy co nie?-spytał i uśmiechnął sie do niej..Przeciągnął sie i spojrzał na rane,goiła sie dość szybko.

Katara

-Co ty można rzec że od mniej więcej 362 lat jestem taka smarkula.-Powiedziała z krzywym uśmiechem. Spojrzała na Toraka i Dreika.-No panowie ja teraz udaje się na spoczynek. I tylko usłyszę że się bijecie to przysięgam. Ciebie dotknę tak że aż przez tydzień będziesz nieprzytomny.-pokazała palcem na Derina.-A ciebie prze teleportuje ma Marsa.-Pokazała na Toraka.-No to dobranoc.-Powiedziała. Wskoczyła zwinnie na drzewo i usnęła na gałęzi.

Neklisa

Neklisa zaśmiała się. - Co porobimy? - zapytała. Zeskoczyła na dół i spojrzała na wszystkich. - A teraz panowie cisza grobowa bo Katara udaje się na spoczynek. - powiedziała żartobliwie.

Torak

Ja też udam sie na spoczynek,rana sie szybciej zagoi-powiedział i usiadł na ziemi po chwili zwinął się w duża,białą puchatą kulkę zawył cicho.Po chwili zawiał mocny wiatr a wilkołak wsiąkł pod ziemie.

Katara

Katara obudziła się dość późno. Przeciągnęła się na gałęzi. Rozejrzała się z góry. Nie zauważyła nikogo. Całkiem wyspana zeskoczyła zwinnością kota na ziemie. Bez bezszelestnie podeszła do swojego smoka który również spał. Zbudziła go. Powiedziała mu coś na ucho a ten się zerwał do lotu.

Neklisa

Neklisa zaczęła sobie wędrować. Nudziło jej się. Po chwili natrafił na Katarę. - O już nie śpisz. - powiedziała i się uśmiechnęła. Nagle zaczął padać deszcz, który również pogorszył widoczność.

Katara

Po chwili włosy Katary były zupełnie mokre dziewczyna odgarnęła mokre kosmyki włosów i się przeciągnęła.- Już nie. Coś się działo kiedy spałam?-Zapytała się jej.

Neklisa

- Nic. Były same nudy. Teraz Torak śpi. - powiedziała. Deszcz zaczął już przechodzić, ale za to zaczął padać mały śnieg.

Katara

-A no to nie straciłam dożo .-Powiedziała z lekkim uśmiechem.- Wybacz że pytam ale jak często się zdarza że tracisz wzrok?-Zapytała się .

Neklisa

- W dzień czasami się zdarza, ale w nocy prawie cały czas. - odpowiedziała. Spojrzała na dziewczynę i się uśmiechnęła. - Ale idzie z tym żyć. Gorzej w walce, jak nagle tracę wzrok. - dodała.

Katara

-Rozumiem.-Powiedziała.- Nie zawsze się jednak opłaca ufać swoim oczom. Znałam kiedyś młodego elfa który był niewidomy przez cały czas. Dzięki pozostałym zmysłom był doskonałym wojownikiem.-Dodała.

Neklisa

- Ja też znałam wiele elfów i innych którzy nie mieli wzroku. - powiedziała i się uśmiechnęła. Spojrzała na płatki śniegu. Zaczęło się robić coraz zimniej.