Opuszczone Lochy

Armor King

Wchodzi sie do nich schodami które są dość strome.Kiedy będzie sie szło korytarzami co jakiś czas słychać brzęki łańcuchów.Na samym końcu długiego korytarza jest pokój bez drzwi no poprostu pusty prócz zawieszonych łancóchow na scianach.Dochodzi tu mało światła a jeden kąt ego pomieszczenia jest zaciemniony.

____________________________________

W lochach siedział sobie Armor w pokoju na końcu korytarza.Nie chciał aby ktoś go zobaczyl bo pomyślałby że jest jakimś dziwakiem wiec siedzia w tym kącie który był ciemny,widać było tylko jego nogi lecz ogon był schowany pod nimi.Gwizdał sobie i poprawiał zbroie.

Katara

Katara weszła do lochów. Stwierdziła że może znaleźć tu jakieś fajne przedmioty. Poza tym miała dziwne wrażenie że spotka tu kogoś. Z kusza w rękach szła niemal bez bezszelestnie.

Armor King

Armor usłyszał czyjś oddech i już wiedziałże ktoś sie zbliża lecz siedzial dalej mmo tego że jego nogi w białych butach były widoczne,najbardziej te buty.Czekal aż owa osoba zajdzie na koniec korytarza i znajdzie sie tu.

Katara

Katara zaczęła przeskakiwać za pomocą teleportacji w różne miejsca na korytarzu. Wyraźnie wyczuła kogoś. Elfka spokojnie podniosła kuszę aby wycelować. Nigdy nie wiadomo kogo spotka sie w takim miejscu. Anielica spokojnie zaczęła celować.

Armor King

Ten wyczułże ktoś w niego celuje chociaż mial zamknięte oczy-Nie radze-powiedział do tej osoby i otworzył oczy z czego prawe było zielone a lewe świecąco czerwone.Jak narazie widać było tylko czerwone ślepie.

Katara

Katara poprawiła broń trzymaną w rękach.
-To ja nie radzę.-Powiedziała lodowato.
Przeskoczyła kolejny raz i stanęła tuz przed nieznaną osobą. Miała na głowie kaptur więc nie było widać jej fioletowych oczu. Cały czas trzymała kogoś na muszce.

Armor King

Naprawdę?-spytał i cicho warknął charakterystycznie dla dzikiego kota.Powoli wstał z ziemi i wyszedł z cienia.Dziewczyna miała przed sobą wyrzszego od niej kotołaka,dość silnej budowy.A najdziwniejsze było to że był człowiekiem lecz zamiast ludzkiej głowy mial głowę lamparta i ogon.Przybliżył sie tak że jej kusza przyciskała do zbroi Armora.

Katara

Kiedy kotołak wyszedł z cienia i podszedł do Katary ta poczuła jak przyspiesza jaj serce jednak nie dała poznać po sobie tego.
-Tak.-Potwierdziła swoje słowa i przycisnęła grot strzały go zbroi kotołaka. Wiedziała że gdy tylko jej dotknie poczuje niewyobrażalny ból.

Armor King

A propos,Armor jestem-powiedział i uśmiechnął sie do niej lecz lewe oko dalej świeciło niewyobrażalnie mocno.Ten pare razy zamachał swoim gepardzim ogonem i spojrzał dziewczynie w oczy.

Katara

Nie ruszyło jej to. Cały czas stała i miała go na muszce.
-Co tu robisz?-Zapytała.
Katara nie była ufna w stosunku do nieznanych sobie osób czy stworzeni. A po jego wyglądzie umocniło ją to jeszcze bardziej w tym przekonaniu.

Armor King

Posiedzieć nie wolno?-spytał i uśmiechnął sie lekko po czym spojrzał na kusze i grot który dotykał zbroi w miejscu gdzie miał klatke piersiową-Strzelaj,tej stali nic nie brzebije-powiedział i uśmiechnął sie ponownie po czym tupnąl nogą a ziemia się zatrząsła przy czym ta spadła na tyłek a kusza wypadła jej z ręki.Kotołak pomógł się jej podnieść prężąc mięsnie ponieważ poczuł leki ból.

Katara

-Nie dotykaj mnie!-Krzyknęła na niego.
Katara od razu przeskoczyła o kilka metrów dalej od niego. Wyciągnęła rękę w strony kuszy a tak uniosła się w powietrzu i przyleciała na rąk dziewczyny.

Armor King

Chodź Pegasus-powiedział i zamiałczał dorosło.Dziewczyna mogłaby myśleć że zaraz z cienia wyjdzie jakiś ogromny tygrys lub coś podobnego ale z cienia wyszedł malutki tygrysek chwiejnym krokiem i z piskliwym miałknięciem jak to młode.Pegasus usiadł obok pana i wpatrywał sie w Katare.Armor spojrzał na dziewczyne-Oj daj spokój,gdybym chciał cie zaatakować już bym to zrobił-powiedział ze spokojną miną a kociak na ziemi znów zamialczał.

Katara

Katara opuściła kuszę która rozmyła się w chmurze czarnego dymu. Spojrzała na tygrysiątko. W tym czasie w korytarzu loch dało się słyszeć miękkie kroki. Po chwili z cienia wyszedł ogromny majestatyczny lew. Stanął przed Katarą i spojrzał złotymi ślepiami na kotołaka i tygryska.

Armor King

Tygrysek widząc lwa zamiałczał ponownie cieńkim głosikiem a kotołak spojrzal na lwa-Całkiem spory-powiedział po czym spojrzał na Katare.Małe tygrysiątko jednym ruchem wskoczyło na bark pana obok jego dość duzego kolca i położyło sie.