Jaskinia Nek...

Katara

Katara wstała po chwili i zaczęła śpiewać coraz głośnie i głośnie.
-Raz, dwa już Cię ma,
Trzy, cztery zaraz w drzwi uderzy,
Pięć, sześć krzyż ze sobą nieś,
Siedem, osiem myśl o swoim losie,
Dziewięć, dziesięć nie dla Ciebie sen.

Torak

Nie no czy ona musi mu to robić?Czy ona chce żeby on też zaczął?No cóż chyba tak
spojrzał na nią lekko wściekły,wyskoczył z okna i stanął od niej dobre 5 metrów
zaczerpnąl w płuca dosć dużo powietrza,spojrzal na nią i od nudy zaczął Śpiewać -

There's a ghost down in the hall
There's a ghoul beneath the bed
Now it's coming through the walls
Now it's climbing up the stairs
There's a spirit in the dark
Hear the beating in your heart
Can you feel it in the air
Ghosts be hiding everywhere

I'm gonna be
Exactly what you wanna see
It's you who's scorning me
Cos you're warning me
To be the stranger in the night
Am I amusing you
Or just confusing you
Am I the beast you visualize

Neklisa

Neklisa musiała usnąć, bo niczego nie pamiętała. Jak tylko otworzyła oczy zobaczyła Katarę i Toraka. usłyszała, ze wilkołak śpiewa. - Co mu zrobiłaś że on śpiewa? - zapytała.

Katara

-Raz, dwa już Cię ma,
Trzy, cztery zaraz w drzwi uderzy,
Pięć, sześć krzyż ze sobą nieś,
Siedem, osiem myśl o swoim losie,
Dziewięć, dziesięć nie dla Ciebie sen.
Katara non stop powtarzała.
-Ja nic.-Odpowiedziała

Torak

Kiedy skończył spojrzął na nią z poważną miną oraz wzrokiem-Is it scary?-spytał i zaśmiał się po czym wchłonął do ziemi.Tak dziewczyna mogła nie zaczynać,teraz go wzięło i to bardzo.Wiedział że w stosunku do spiewu będzie się działo coś dziwnego.Wyłonił się przed dziewczynami a wraz z nim dża grupka kościotrupów a on wraz z nimi zaczął Tańczyć i Śpiewać.

Katara

Ta sobie chlapnęła na gałęzi drzewa i się z niego śmiała. Oparła się wygodnie o pień i oglądała spektakl. Wyglądało to zabawnie. Jakby ktoś małpy z zoo wypuścił. Elfka pukała dłonią do rytmu.

Torak

Po następnej skończonej piosenkce spojrzał z cwaniackim uśmieszkiem na Elfke,
pomyślal chwile co by tu.....Tak miał cos w zanadrzu i to dużo.Kościotrupy zniknęły pod ziemią a zjawili się goście ubrani w czarne garnitury,chłopak zakręcił sie wokół własnej osi i też był ubrany w taki sam garnitur tylko bez czerwonych rękawiczek.Ustawili się odpowiednio i Zaczeło się

Katara

Katara dalej się śmiejąc oglądała gostków w garniturach. Kiedy skończyli i zniknęli tak jak kościotrupy pod ziemią Katara zeskoczyła na ziemię.
-Całkiem nieźle tańczysz.-Stwierdziła z uśmiechem.
Nagle błysnęło światło w kolorze błękitu. Kiedy zniknęło Elfka leżała na ziemi. A nad nią stał jakiś mężczyzna. Jedną nogę trzymał na klatce piersiowej dziewczyny.
-Marna istota..-Powiedział.
-Uciekaj!-Krzyknęła Katara do Toraka.

Torak

Chłopak niewiele myśląc spojrzlą na Katare-A to co za szczyl?-spytał i jednym ruchem był wilkołakiem,oddalil się od nich tylko o 2 metry na wswzelki wypadek.
Na łuku miał napiętą cięciwę jak to miał w zwyczaju oraz strzałę ze specjalnym grotem di przebijania zbroi.

Katara

Postaci zabrała nogę z Katara. Elfka od razu chciała uciec jednak na nic is to zdało. Nieznajomy wyciągnął przed siebie rękę a Katara uniosła się w powietrzu. Skrzydła które go tej pory były schowany rozłożyły się.
-Amitiel nie spodziewałem się że aż tak nisko upadniesz.-Powiedział drugi anioł bo to właśnie nim była owa postać.
-Ja nie upadam Kamaelu.-Warknęła do niego.

Torak

Co się dzieje?!-warknął i zamknął praweoko a do lewego przystawił łuk z napiętą strzałą.Był gotowy do strzału.Jego 6 ogonów latały na wietrze niespokonie i czekał na jakiś ruch tamtego.

Katara

Mężczyzna machnął ręką a Katara jak piórko odleciała do tyłu. Uderzyła w drzewo. Znowu błysnęło światło a w ręku Anioła Kamaela pojawił się płonący miecz dwuręczny.
-Nie mieszaj się ciebie ma zabić ktoś inny.-Powiedział do Toraka i w tym oto momencie za wilkołakiem wylądowały dwa Anioły z mieczami w dłoniach.
Katara w tym czasie wstała. W jej ręce również pojawił się miecz.
-Wolność albo śmierć.-Powiedziała i ruszyła do ataku.

Torak

Wilkolak szybko wystrzeliwał jeden pocisk za drugim w stronę Aniołów.Co ułamek sekundy coraz nowsze strzały przebijal ich na wylot.Wlazł szybko pod ziemie po czym złapal tamtych za kostki i wciagnął ich do ziemi.Po chwili wyszedł na powierzchnię-Przeznaczenie da się oszukać-powiedział z cwaniackim wyrazem pyska.

Katara

-Demonie. Przeznaczenie to Ja.-Powiedział do niego Kamael i zaatakował Katare. Ta bez najmniejszego trudu sparowała jego atak. Po chwili zaczęła odbijać mieszam jego ciosy spadające z boku i z góry. Kiedy on się zmęczył Katara przeszła do ataku. Po niedługiej wymianie ciosów wytraciła miecz z dłoń anioła. Ten Katara przymierzała się właśnie do zadania ostatniego, śmiertelnego ciosu.
-No na co czekasz.-Powiedział zmęczonym ale cwaniackim głosem.

Torak

Wilkołak zaśmiał sie pod nosem-Dobry żart-powiedział do siebie a w jego oczach dało się zobaczyć totalne szaleństwo.To było szaleństwo jakiego nigdy nie doznał,coś poczuł w środku,warknąłdługo i przeciągle po czym stał jako czerwony wilkołak z dużymi rogami ustawionymi w pion oraz wydłużonymi kłami i pazurami.
Tylko że coś się zmieniło,gydyb spojrzeć na jego ogony było ich... 9 ??? A w dodatku ta górna część szczęki bez futra i skóry czyli sama czaszka.