Jaskinia Nek...

Katara

Katara opuściła miecz i zaczęła się wycofywać. Widza Toraka jak był w takim stanie i nie wróżyło to nic dobrego. Ale wtedy miał 6 ogonów a nie 9. Spojrzała na niego i cały czas się cofała.

Torak

Wilkolak lekko się trząsł i co jakieś 5 sekund wystawiał swój dziwny rozdwojony węzowaty język i syczał po czym chowałgo i tak na przemian.Jego oczy były czerwoną pustką,spojrzał na tamtego-Ssssspadaj z tąd lepiej-syknął w jego stronę przeciągając "s".Spojrzał w stronę Kat z lekceważącym uśmieszkiem po czym zaczął okrążac chłopaka.

Katara

-Odrażające.-Powiedział.
Zaczął się śmiać a po chwili zniknął tak samo niespodziewanie jak się pojawił. Katara cofając się doszła do pnia. Nie wiedziała co ma robić uciekać czy zaatakować go. Stała tam z zamkniętymi oczami i powtarzała sobie pod nosem.
-Nic nie ma. Nic nie ma.

Torak

Wilkołak zaczął powolnymi krokami podchodzić do Katary,co jakiś czas sycząc i wystawiając swój wężowaty język.Podchodził cały czas patrząc na nią lecz także mieć się na bacznosci.

Katara

Katara miała cały czas zamknięte oczy. Była spanikowana. Wreszcie otworzyła powieki. Jej tęczówki miały bardzo intensywny niebieski kolor. Dziewczyna wiedząc postać demona zbliżającego się w jej stronę zaczęła powoli omijać drzewo.

Torak

Demon widząc jej zdenerwowanie odezwał się grubym lecz chropowatym głosem
-Czego ssssssie obawiassssz?-spytał z cwaniackim uśmieszkiem po czym warknął cicho i kłapnął szczeką.Cały czas podchodzil do niej i kiedy ta omijala drzewo on powiększyl leżący za nią kamień do takich rozmiarów że nie mogła iść do tyłu dalej.Mogla przeteleportować sie ale lepiej by było aby tego nie robiła.

Katara

Katara czuła ze robi się blada jak ściana. Kiedy ten się odezwał miała ochotę zacząć krzyczeć. Gdy kamień za nią się powiększyła a ona parła się o niego plecami zaczęła rozpaczliwie szukać jakiejś ucieczki. Nagle przypomniała sobie że może się przemieszczać. Przeskoczyła więc za kamień.

Torak

Demon pojawil się za dziewczyną która dalej się cofała,przygwoździł ją łapą do kamienia-Czyżby odważnej katarze zabrakło odwagi?-spytał i zasyczał uśmiechając się psychopatycznie.Spojrzał jej w oczy i uśmiechnął sie.

Katara

Katara chciała krzyknąć jednak głos uwiązł jej w gardle. Kiedy demon przygwoździł ją do kamienia i spojrzał w jej oczy ta od razu je zamknęła.
~I co ja mam zrobić. Nie mogę go zabić. Ale on mnie może.~Myślała gorączkowo Katara. Po chwili otworzyła oczy jednak nie spojrzała w jego ślepia. W głowie zaczynał tworzyć się plan ucieczki.

Torak

Spojrzał gdzieś obok-Nie próbuj uciekać...-syknął i zaśmial się demonicznie a jego ogony szalały we wszystkie strony na wietrze.

Katara

Katarze serce waliło jak młotem. Elfka głośno przełknęła ślinę. Była w dość nieciekawej sytuacji. Nagle w jej głowie zaświtała pewna myśl. Miała tylko jedną szansę. Postanowiła ją wykorzystać teraz puki Demon skupia się na zastraszaniu. Dzięki telepatii powoli wysunęła sztylet ze swojego buta. Kiedy uniosła go na wysokość dłoni złapała go mocno i zacisnęła na nim mocna dłoń. Wyrwała rękę z jego uścisku i dźgnęła do w serce. Miejąc nadzieję ze Demon umrze wyrwała się z jego uchwytu cała i zaczęła biec ile sił w nogach.

Torak

Ten złapal sie za serce lecz po chwili był uzdrowiony.Wniknąl w ziemie i wyłonił sie przed dziewczyną a ta odbiła się od jego klatki piersiowej i przewróciła na ziemie.
Spojrzał na nią-Nie ładnie..-mruknął i pomógł jej wstać.No cóż swoje myśli w 20% jeszcze miał.

Katara

Z przyspieszonym oddechem wstała za jego pomocą z ziemi. Jednak gdy tylko stała już na nogach chciała zacząć uciekać. Z pewnością by jej się to udało gdyby nie to że Demon trzymał ja cały czas za ramię.

Torak

Ten spojrzał na nią-Nie trzeba się bać,mam swoją swiadomość w 20% droga Kataro-syknął dalej ją trzymając za ramię-I mam pytanie...To dziecko co cie zaatakowało co to było?Lub kto?-spytał z poważnym wzrokiem.

Katara

-Niee...Zostaw mnie.-Zawołała. Była zdziwiona brzmieniem jej głosu słychać było w nim strach.
-Przeznaczenie...Zniszczyłeś Przeznaczenie....-Mówiła próbując się uwolnić z jego uścisku. Kiedy jej się to udało zaczęła się wycofywać. Jenak cały czas patrzyła na Toraka. Wiedziała ze kiedy jest Demonem nie należało mu ufać nawet jeśli mówił co innego.