Chata na drzewie Toraka

Katara

Dziewczyna się tam nie przejęła jak to wygląda. Świrował jeszcze od krwi.
-Dobry.-Przywitała się z Neklistą. Kiedy ten wrzucił jej śnieg dziewczyna zapiszczała.
-No...Zimno.-Powiedziała Katara

Neklisa

Neklisa spojrzała na Katarę, a potem na Toraka. Uśmiechnęła się lekko i powiedziała. - Zaczyna się robić strasznie zimno. Noc była nie miła. Niebo było cały czas zachmurzone, a śnieg padał tak jakby nigdy nie miał zamiar przestać.

Katara

-Wiem aczkolwiek mnie to nie przeszkadza na razie.-Stwierdziła.
-Gdzie byłaś jak cie nie było?-Zapytała się z uśmiechem od jednego szpiczastego ucha do drugiego tak samo szpiczastego.

Neklisa

- Ja byłam w domu i czytałam. - powiedziała. Spojrzała na Katarę, a potem na płatki śniegu, które powoli opadały niczym styropian. Usiadła pod wysokim drzewem. Miała nadzieję, że przynajmniej nie będzie na nią padał blask księżyca, który próbuje pokazać się zza chmur.

Torak

Chłopak zrobił taki manewr że to on teraz był na górze a Katara była cała ze śniegu-Ze mną nie wygrasz!-powiedział i usmiechnął sie cwaniacko.Wstał z niej i usiadł obok Neklisy,spojrzał na nią po czym zamknął oczy i oparł łeb o pień.

Katara

Katara się zaśmiała.
-Taki jesteś pewny?-Zapytała się go.
Elfka z uśmiechem zawisła do góry nogami na drzewie i obserwował co się dzieje. Nagle do jej uszu dobiegł jakiś szelest.

Torak

Tak jestem pewny-powiedział i spojrzał na nią jednym okiem po czym uśmiechnął się lekko.Nagle na jego ramieiu wylądował Orzeł,ten wyszeptał mu coś do ucha a orzeł poleciał do domku.

Katara

-A ja nie jestem tego pewna.-Stwierdziła Katara. Elfka miała już dość tego śniegu. Skupiła się a wokoło niej pokazała się zielona trawa. Płatki śniegu odleciały na boki. Zadowolona ze swojej zdolność usiadła i skrzyżowała nogi.

Torak

Wtedy przyleciał orzełz czyms na plecach.Kiedy usiadł chłopakowi na barku ten wziąl zawiniatko od niego i rozłożył go.Tak!!To byl jego czarny plaszcz,ubrał go i od razu było mu cieplej.

Katara

Katara zamknęła oczy położyła się i pozwoliła aby płatki śniegu na nią zaczęły opadać. Nie było jej zimno pochodziła z takich stron więc nie czuła aż tak tej temperatury.
Westchnęła głęboko.

Torak

Chłopak siedział po turecku w czarnym płaszczy z dziwnym kapturem bo zakończony był z tyłu szpicem.Ręce w rękawach miał połozone na kolanach i mówił coś pod nosem-Si mens uestra et anima igniting're Cap vix, ostendit. Holocausti?-mówil takze inne zdania po łacinie takie jak-Et ego vivam, non sum moriturus.

Katara

Kiedy elfko to usłyszała spojrzała na niego pytającym i ciekawym spojrzeniem.
-Co to znaczy?-Zapytała się go.
Podejrzewała bowiem że jest to po łacinie ale nie mogła zrozumieć tego co Torak mówił.

Torak

A nic nic poprostu przypominam sobie nauki mojego dawnego "Mentora"-powiedzial
i uśmiechnął sie do niej.W tej szacie wyglądał jak mag czarnej magii no ale cóż.

Katara

-Ach tak.-Powiedziała tylko.
Katara westchnęła. Wstała i zaczęła chodzić tu i tam nudząc się wielce.
-Nudzę się.-Powiedziała w końcu.
Nagle dziewczyna znikneła. Pojawiła się tuz za Torakiem. A właściwie za drzewem gdzie on i czarodziejka siedzieli.

Neklisa

Neklisa spojrzała na nich i zapytała. - Może pójdziemy do mnie? - wstała i otrzepała się z śniegu. Po chwil weszła na drzewo. Spojrzała na płatki śniegu, które spoczywały na gałęziach.