Grota Katary

Neklisa

- To miałam szczęście. - powiedziała i uśmiechnęła się. Spojrzała na Katarę. Było jej już cieplej, chociaż nadal była cała mokra. - Nienawidzę zimy. - pomyślała.

Katara

Katara podeszła do szafki wyjęła z niej dwa kubki. Nalała do niej wody i podała jeden Neklisie.
-Powinno zrobić się cieplej.-Powiedziała.
Z kubka leciała para.

Neklisa

- Dzięki. - powiedziała i napiła się. Zrobiło jej się o wiele cieplej. - Hmmm, nie sądzisz, że teraz Torak jakoś inaczej się zachowuje? - zapytała.

Katara

-Tak o jest inny.-Powiedziała.
-Ale wiesz tacy inny też są potrzebni. Teraz wiem że prawie popełniłam największy błąd w życiu.-Powiedziała i zapiła się trochę wody. Wypiła po chwili cala zawartość kubka. Rzuciła pustym naczyniem o ścianę a ten rozbił się w postaci śnieżki. Na ziemie spadł zimny snieg.

Neklisa

- Jest teraz trochę dziecinny. Ale i tak go lubię. - powiedziała i uśmiechnęła się. Wypiła całą wodę, a potem spojrzała na Katarę.

Katara

-Rzuć o ścianę.-Powiedziała wskazując palcem na naczynie po wodzie.
-Rozbije się i zniknie.-Dodała. Katara skrzyżowała nogi i odgarnęła włosy. Przyjrzała się uważnie ryba w rzece. Czarna i biała ryba pływały w koło.

Neklisa

Neklisa rzuciła szklankę o ścianę, a ta się rozbiła i znikła. Spojrzała na ryby. - Co one cały czas tak pływają? - zapytała. Spojrzała na Katarę. Nie miała teraz nastroju do zabawy lub czego kolwiek.

Katara

-To jest Ying i Yang. Pływają dla równowagi.-Powiedziała i spojrzała na ryby.
-Są to bardzo czyste duchy.-Dodała i przeniosła wzrok na Neklise.
-To im zawdzięczasz darowanie winy.-Dodała.

Neklisa

Neklisa spojrzała na rybki. - Hmmm, już dziwniejsze rzeczy widziałam. - pomyślała. Po chwili przeniosła wzrok na Katarę. - Ale i tak prędzej czy później spotka mnie kara. - powiedziała.